سرخط_خبرها
سرخط_خبرها
مدیرعامل سازمان ساماندهی مشاغل شهری و فرآورده‌های کشاورزی شهرداری مشهد از استفاده از کیسه‌های پارچه‌ای به جای کیسه‌های نایلونی در تمامی بازارهای شهرما خبر داد.
امشب آخرین فرصت دریافت کارت کنکور دکتری/آزمون فردا برگزار می شود
تامین هزینه افطاری کلیه دستگاه‌های اجرایی براساس مصوبه امروز مجلس مطلقا ممنوع اعلام شد
استاندار: خراسان رضوی رتبه پنجم کشور در اشتغالزایی و کاهش نرخ بیکاری را کسب کرد
ShahraraNews
آقای روحانی -رئیس جمهور محترم- در سخنرانی 22 بهمن 96 فرمودند :
آقای روحانی -رئیس جمهور محترم- در سخنرانی 22 بهمن 96 فرمودند :
"سال آینده، سال نشاط است."
پاسخ بانوی شاعر -زهرا فراهانی- به ایشان را می‌خوانیم :
چه نشاطی؟!!!
با سفرۀ بی نان و نمکدان، چه نشاطی؟
با داغ جوان، گوشۀ زندان، چه نشاطی؟
با غصّه‌ی کم آبی و خشکیدگی خاک
در تفرش و کرمان و خراسان، چه نشاطی؟
با مُعضل اشرافیّتِ بیت وزیران
در شهر لواسان و جماران، چه نشاطی؟
با طفل یتیمی که به تاریکی شب‌ها
خوابیده به سرمای خیابان، چه نشاطی؟
وقتی برود پول من و مردم ایران
تا ونکوور و بالی و تایوان، چه نشاطی؟
تا در شرر زلزله‌ها کودک میهن
جان داده به کولاک زمستان چه نشاطی؟
تا خوردن اموال فقیران و ضعیفان
آسان شده بر جمع مدیران، چه نشاطی؟
تا دفتر آزادی ما، مشق ندارد
در خاطر یاران دبستان، چه نشاطی؟
تا گوش شما بر غم مردم شنوا نیست
بر چهرۀ پیران و جوانان، چه نشاطی؟
زهرا فراهانی
23 بهمن 1396
moallemshad
ما آدمها توی اسفند
ما آدمها توی اسفند
بیشتر از هر وقت دیگری خسته‌ایم
اما نمیدانم چرا به جای اینکه نفسی تازه کنیم،
سرعت‌مان را بیشتر و بیشتر می‌کنیم
تا هر طور شده مثل قهرمان دوی ماراتن،
از خط پایان این ماه عجیب و غریب بگذریم!
اسفند را باید نشست
باید خستگی در کرد
باید چای نوشید...
یازده ماه تمام، دردها، رنج‌ها
و حتی خوشی‌ها را به جان خریدن که الکی نیست، هست؟!
چطور می‌شود با حجم این خاطرات و دلتنگی‌هایی که
روی دلم آدم سنگینی می‌کنند،
مغازه‌ها را گشت یا قیمت فلان مانتو را با مغازه دیگر مقایسه کرد؟!
اسفند را نباید دوید
اسفند را باید با کفش‌های کتانی، قدم زد!
پس روزهای رفته ی سال را ورق میزنم .......
چه خاطراتی که زنده نمی شوند.......
چه روزها که دلم می خواست تا ابد تمام نشوند.......
وچه روزها که هر ثانیه اش یک سال زمان میبرد.......
چه فکرها که آرامم کرد و چه فکرها که روحم را ذره ذره فرسود.......
چه لبخندها که بی اختیار بر لبانم نقش بست و
چه اشک ها که بی اراده از چشمانم سرازیر شد......
چه آدم ها که دلم را گرم کردند و
چه آدم ها که دلم را شکستند......
چه چیزها که فکرش را هم نمیکردم و شد ...
و چه چیزها که فکرم را پرکرد و نشد.......
چه آدم ها که
شناختم و چه آدم ها که فهمیدم هیچگاه نمیشناختمشان.......
و چه.......!
و سهم یک سال دیگر هم یادش بخیر می شود.......
کاش ارمغان روزهایی که گذشت آرامشی باشد از جنس خدا......
آرامشی که هیچگاه تمام نشود......
و دوست خوب من...
من برای تمام آدم های روی این زمین آرزوی سعادت دارم،
تو که عزیز دلی جای خود داری!
بخند که بهاری که در راه است...
با شکوفه لبخند تو زییاتر خواهد بود
آرزو دارم ...
هر طپش قلبتان
آمیخته با آمین های خدا
برای آرزوهای قشنگتان باشد..
moallemshad