اشاره مستقیم خداوند به توسل

اشاره مستقیم  خداوند به توسل 

حضرت آدم (ص) فرمود :

خدایا قبل از آفریدن من، کسى را از خاک خلق کرده ‏اى؟

خطاب آمد: نه، نیافریده‏ ام.

عرض کرد: پس این پنج شبح که آنها را در هیئت و صورت همانند خود می‏بینم چه کسانى هستند؟

خداى تعالى فرمود: این پنج تن از نسل تو هستند، اگر آنها نبودند، ترا نمى

‏آفریدم، نامهاى آنان را از اسامى خود مشتق کرده‏ام (و من خود آنان را نامگذارى کرده ‏ام)، اگر این پنج تن نبودند، نه بهشت و دوزخ را مى ‏آفریدم و نه عرش و کرسى را، نه آسمان و زمین را خلق می‏کردم و نه فرشتگان و انس و جن را.

منم محمود و این محمد است، منم عالى و این على است، منم فاطر و این فاطمه است، منم احسان و این حسن است، و منم محسن و این حسین است. به عزتم سوگند، هر بشرى اگر به مقدار ذره‏ى بسیار کوچکى کینه و دشمنى هر یک از آنان را در دل داشته باشد، او را در آتش دوزخ میافکنم...

یا آدم، این پنج تن، برگزیدگان من هستند و نجات و هلاک هرکس وابسته به حب و بغضی است که نسبت به آنان دارد. یا آدم، هر وقت از من حاجتى میخواهى، به آنان توسل کن

سفینةالبحار، ج 3: ص 334 (حدیث قدسى)

همچنین در حدیث دیگر میفرماید:

فاطمه (س)حوریّه ‏اى بود که چند صباحى لباس آدمیان در بر نمود

خطیب بغدادى: تاریخ بغداد، ج 5: ص 86.