به رسم ادب هر روز صبح
به رسم ادب هر روز صبح
السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبا عَبْدِاللهِ وَعَلَى الاَرْواحِ الَّتی حَلَّتْ بِفِنائِکَ عَلَیْکَ مِنّی سَلامُ اللهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَبَقِیَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ وَلا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّی لِزِیارَتِکُمْ، اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَعَلى عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَعَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَعَلى اَصْحابِ الْحُسَیْن
السلام علیک یا امام الرئوف
ﺍﻟﻠَّﻬُﻢَّ ﺻَﻞِّ ﻋَﻠَﻰ ﻋَﻠِﻲِّ ﺑْﻦِ ﻣُﻮﺳَﻰ ﺍﻟﺮِّﺿَﺎ ﺍﻟْﻤُﺮْﺗَﻀَﻰ ﺍﻟْﺈِﻣَﺎﻡِ ﺍﻟﺘَّﻘِﻲِّ ﺍﻟﻨَّﻘِﻲِّ ﻭَ ﺣُﺠَّﺘِﻚَ ﻋَﻠَﻰ ﻣَﻦْ ﻓَﻮْﻕَ ﺍﻟْﺄَﺭْﺽِ ﻭَ ﻣَﻦْ ﺗَﺤْﺖَ ﺍﻟﺜَّﺮَﻯ ﺍﻟﺼِّﺪِّﻳﻖِ ﺍﻟﺸَّﻬِﻴﺪِ ﺻَﻠَﺎﺓً ﻛَﺜِﻴﺮَﺓً ﺗَﺎﻣَّﺔً ﺯَﺍﻛِﻴَﺔً ﻣُﺘَﻮَﺍﺻِﻠَﺔً ﻣُﺘَﻮَﺍﺗِﺮَﺓً ﻣُﺘَﺮَﺍﺩِﻓَﺔً ﻛَﺄَﻓْﻀَﻞِ ﻣَﺎ ﺻَﻠَّﻴْﺖَ ﻋَﻠَﻰ ﺃَﺣَﺪٍ ﻣِﻦْ ﺃَﻭْﻟِﻴَﺎﺋِﻚَ
آشپزی ایرانی
آشپزی ایرانی
مادرشوهر مثل کتریه ؛ مدام در حال جوشیدنه !
زن ، قوریه ؛ با جوشیدن کتری اونم کم کم داغ میشه . ..
مرد ، مثل استکانه ؛ نصفشو کتری پر میکنه ، نصفشو قوری !
خواهر شوهر ، مثل قاشق چایخوریه ؛ میاد به هم میزنه و میره !
برادر شوهر، مثل نعلبکیه ؛ بود و نبودش فرقی نداره!
تصویر ۱:
تصویر ۱: تصوری که از افزایش قیمت و کیفیت نان داریم!
تصویر ۲: چیزی که تحویلمان می‌دهند.
zendegisalam
اگر......
اگر به بچه‌های کار لبخند بزنیم؛
اگر برای درد دل‌ها و نارضایتی‌های پیرزن‌ها و پیرمردهای توی اتوبوس و مترو گوش باشیم؛
اگر به فروشنده‌ها و صندوقدارها سلام دهیم؛
اگر تراکت‌های تبلیغاتی را از آدم‌ها بگیریم و حداقل چند متر دورتر توی سطل آشغال بیندازیم؛
اگر زمانی که کنار خیابان منتظر ایستاده‌ایم و تاکسی‌ها جلوی پایمان می‌ایستند با خشم و عصبانیت نگاهشان نکنیم و در مقابل، با تکان دادن سر به آن‌ها بگوییم که نیازی به تاکسی نداریم؛
اگر دیرمان شده و دنبال اتوبوس می‌دویم و راننده صبر می‌کند تا برسیم، لابه‌لای نفس‌نفس زدن‌هایمان از او تشکر کنیم؛
اگر کودکی نگاهمان می‌کند به جای رو گرداندن از او لبخند بزنیم یا شکلاتی به دستش دهیم، بذر کوچک شادی را در این دنیا کاشته‌ایم.
این کارهای ساده هزینه‌ای برای ما ندارند. چیزی از ما کم نمی‌کنند و وقتی از ما نمی‌گیرند. اما بدون شک می‌توانند حال دنیا را خوب‌تر کنند.