سنجاق قفلے ها را دوست دارم

از همان ڪودڪی دوست شان داشتم

نه اینڪه حس نوستالژے باشند ها ! نه !

آنها بانے وصل اند اما خودشان بی وصل مے مانند...

خم مے شوند ؛

ولے خم به ابرو نمے آورند.

زنگ مے زنند ؛

ڪج مے شوند ولی خودشان زنگار به دلت نمے زنند ..

تیزند ؛یڪرنگ ؛ ساده و بے آلایش، ڪارشان فقط وصل و پیوند است و چه خوب انجامش مے دهند...

ڪاش هیچ وقت سنجاق زندگے تان گم نشود،

همان سنجاقی ڪه تو را به این زندگے وصلت مے ڪند،

حسی ڪه درون هر آدمے زنده است،

شاید حسے قشنگ باشد از یڪ دوست

یڪ همراه، یڪ عشق ...

ڪه به تو یادآورے می ڪند امید و زندگے را،،،

Hamid_Masouminejad

هادی لطفی پیربستی پنج‌شنبه 30 شهریور 1396 ساعت 09:03

همسایه سایه ات به سرم مستدام باد لطفت همیشه زخم مرا التیام داد