از زاهدی ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ:

از زاهدی ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ: ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ دعا

ﺑﻪ درگاه ﺧﺪﺍوند، ﭼﻪ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ؟

ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ: ﻫﻴﭻ

ﺍﻣﺎ، ﺑﻌﻀﯽ ﭼﯿﺰﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻡ ...

ﺧﺸﻢ، ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ، ﺍﺿﻄﺮﺍﺏ، ﺍﻓﺴﺮﺩﮔﯽ،

ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻋﺪﻡ ﺍﻣﻨﯿﺖ، ﺗﺮﺱ ﺍﺯ ﭘﯿﺮﯼ ﻭ ﻣﺮﮒ

ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎ ﺑﺪﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺣﺎلمان ﺧﻮﺏ ﻣﯿﺸﻮﺩ؛ ﮔﺎﻫﯽ با ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩن ها، خیال ﺁﺳﻮﺩﻩ تری داریم ...

بیشتر وقت ها

بیشتر وقت ها

دلم برای مادرم میسوزه،

وقتی در اتاق غرق

در دنیای مجازی هستم و

اون تنها نشسته

و تلویزیون نگاه میکنه،

چه نسل بی عاطفه ای هستیم

به یاد مادر

خدا و دو دست ملائکه در محافظت از انسان

خدا و دو دست ملائکه در محافظت از انسان

«وَ هُوَ الْقاهِرُ فَوْقَ عِبادِهِ وَ یُرْسِلُ عَلَیْکُمْ حَفَظَةً حَتَّی إِذا جاءَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنا وَ هُمْ لا یُفَرِّطُونَ» انعام : 61

او بر بندگان خود تسلّط کامل دارد و مراقبانی بر شما می گمارد تا زمانی که یکی از شما را مرگ فرا رسد ( در این موقع ، ) فرستادگان ما جان او را می گیرند و آنها ( در نگاهداری حساب عمر و اعمال بندگان ، ) کوتاهی نمی کنند.

ملائکه «حفظه» انسان را از تمام بلاها حفظ می‌کنند

اینکه ارسال حفظه را مطلق ذکر نموده و قیدى نه به ارسال زد و نه به حفظه و آن گاه آن را محدود به فرا رسیدن مرگ نمود، خالى از دلالت بر این معنا نیست که آن حفظه کارشان حفظ آدمى است از همه بلیات و مصائب، نه تنها بلاى مخصوصى. {وَ یُرْسِلُ عَلَیْکُمْ حَفَظَةً}

هدف از گماشتن ملائکه «حفظه» براى آدمى تا زمان مرگ

جهت احتیاج آدمى به این حفظه این است که نشات دنیوى، نشات اصطکاک و مزاحمت و برخورد است، هیچ موجودى در این نشات نیست مگر اینکه موجودات دیگرى از هر طرف مزاحم آن مى‏باشند... به همین جهت موجودات جهان همواره در حال تنازع و غلبه بر یکدیگرند.

یکى از این موجودات، انسان است که تا آنجا که ما سراغ داریم، ترکیب وجودیش از لطیف‏ترین و دقیق‏ترین ترکیبات موجود در عالم، صورت گرفته، و معلوم است که رقیب‏ها و دشمنان چنین موجودى از رقباى هر موجود دیگرى بیشتر خواهند بود، و لذا به طورى که از روایات نیز برمى‏آید خداى تعالى از فرشتگان خود کسانى را مامور کرده تا او را از گزند حوادث و دستبرد بلاها و مصائب حفظ کنند، و حفظ هم مى‏کنند و از هلاکت نگهش مى‏دارند تا اجلش فرا رسد، در آن لحظه‏اى که مرگش فرا مى‏رسد دست از او برداشته و به دست بلاها و گرفتارى‏ها مى‏سپارندش تا هلاک شود.

منبع : ترجمه المیزان: ج‏7، ص: 186 و 187.

Howzehir

کلام_علما

کلام_علما

نصایح آیت الله علامه حسن زاده آملی:

با خلق خدا مهربان باش.

از سخنان ناهنجار اگرچه به مزاح باشد برحذر باش.

از قسم خوردن اگرچه به راست باشد احتراز کن.

چو ایستاده ‏اى دست افتاده گیر.

تا مى‏ توانى نماز را در اوّل وقت بجا آور.

تجارتت را مغتنم بشمار که انسان بى ‏کار از دنیا و آخرت هر دو مى‏ ماند. داد و ستد مانع بندگى نیست

رِجالٌ لا تُلْهِیهِمْ تِجارَةٌ وَ لا بَیْعٌ عَنْ ذِکْرِ اللَّهِ وَ إِقامِ الصَّلاةِ وَ إِیتاءِ الزَّکاةِ

نامه ها برنامه ها ص 77

استدلال امام جواد علیه السلام به جواز امامت برای کودک

استدلال امام جواد علیه السلام به جواز امامت برای کودک

علی بن اسباط می‌گوید: امام جواد (که سن کم داشت) به طرف من می‌آمد و من به قامت و قیافه او می‌نگریستم، تا وقتی به شهر خود رفتم، بتوانم شکل و شمایل آن حضرت را برای دوستانم توصیف کنم، در این فکر بودم که آن حضرت نشست و فرمود: حجت خدا در امامت مانند حجت او در نبوت است، خدا در قرآن (آیه ۱۳ مریم) می‌فرماید: (و آتیناه الحکم صبیا: و فرمان نبوت را در کودکی به او (یحیی) دادیم). 

و (در آیه ۲۲ یوسف) می‌فرماید: 

(و لما بلغ اشده آتیناه حکما و علما: و هنگامی که یوسف به مرحله بلوغ و قوت رسید، ما (حکم) و (علم) به او دادیم). 

و (در آیه ۱۵ احقاف) می‌فرماید: 

(و لما بلغ اشده و بلغ اربعین سنة: و هنگامی که به مرحله بلوغ و قوت رسید و به هنگامی که به چهل سالگی رسید …) 

بنابراین (طبق قرآن) هم رواست که (حکمت) در کودکی به امام داده شود، چنانکه رواست (حکمت) در چهل سالگی به او داده شود.

کافی، باب مولد ابی جعفر علی ثانی، حدیث ۳، ص ۴۹۴ - ج ۱.

تبیین_امامت

Howzehir