گنجهای‌عرفانی‌سید
گنجهای‌عرفانی‌سید
با جوک اعتقادمان را ازبین بردند
وقتی میخواهند برای من و تو جوک بگویند،
می گویند یک روز” غضنفر ” !
در صورتیکه غضنفر یعنی "شیر، مرد با صلابت و قوی" و از قضا یکی از القاب حضرت علی(ع) است
وقتی یک چیز از مــُــد افتاده به آن می گویند " جواد " !
و جواد به معنای ”بخشنده و سخاوتمند” است. و از قضا از القاب امام_نهم!
از اسم ” بتول ” برای مسخره کردن استفاده میکنند! ولی بتول یعنی پارسا و پاکدامن… که بصورت خیلی اتفاقی از القاب حضرت زهرا و مریم(س) است!
در فیلمها نامهای تقی و نقی را به هزل می آورند! و تقی یعنی با تقوا و نقی به معنای پاک و پاکیزه.. و اتفاقا از القاب امام جواد(ع) و امام هادی(ع) !
اخیرا ” جعفر ” (جفر!) هم کرده اند نماد بلاهت و سفاهت! سوژه جوکهایی با تم مشروب، زن بارگی، لواط و..!!
جعفر به معنای ”جوی پر آب” است و کاملا اتفاقی!!! اسم امام_ششم ما شیعیان امام صادق(ع) که #سرچشمه علم و دانش در جهان اسلام و حتی جهان است!
عسکر ” و ” عباس ” هم دارند میکنند سوژه فلان تیپ آدم ها! و باز هم خیلی اتفاقی!!
بنظر شما این حجم از جوک سازی و حتی کانال سازی با اسامی اهلبیت(ع)، اتفاقی است؟! چرا در این جوکها، نام شاهان ودیگر افراد سمبل حماقت و زن بارگی و توحش و بزن بهادری و سوژه طنز نمیشوند؟!
دوست خوبم
برای از بین بردن مقدسات و هویت یک ملت،
اول طنز و جوک میسازند، بعد تمسخر میکنند، و بعد توهین و هتاکی
نگذاریم به همین سادگی، هویت شیعی و اسلامی ما ایرانیان را بمیرانند..
دوست عزیز هرگز با اسامی اهلبیت و پیامبران، جوک نسازیم.. کپی نکنیم.. و نخندیم
موسسه تحقیقات طب اسلامی الشفاء
گاهی دلم به سمت خدا می برد مرا
گاهی دلم به سمت خدا می برد مرا
یعنی به آستان رضا می برد مرا
مثل کبوتری که به پرواز آمده است
تا کوی دوست بال دعا می برد مرا
تا محضر سپیده ی هشتم به صد امید
خود در این حرم به خدا می توان رسید
ایمان جدا و عشق جدا می برد مرا
از این جذر از کجا به کجا می برد مرا
آن پرچمی که دست تکان می دهد به ناز
تا صحن سیدالشهدا می برد مرا
اشکم که رنگ لاله شود یا ابا الحسن
با خود به دشت کرب بلا می برد مرا
احسان
مسئول ستاد استهلال استانهای خراسان رضوی، شمالی و جنوبی :
مسئول ستاد استهلال استانهای خراسان رضوی، شمالی و جنوبی : ۳۲ گروه در این استانها ماه حلول شوال را رصد می کنند./ایرنا
shabakekhorasan
مادرش زولبیا دوست داشت و پدرش بامیه.
مادرش زولبیا دوست داشت و پدرش بامیه.
نیم کیلو بامیه خرید و نیم کیلو زولبیا و رفت خانه.
کلید انداخت ، در را باز کرد و
رفت سمت آشپزخانه.
وسایل سفره افطار را آماده کرد.
همه چیز را سر جایش گذاشت.
زولبیا، بامیه، پنیر، نان، سبزی و گردو.
نشست سر سفره.
دو قاب عکس را آورد.
یکی کنار زولبیا و دیگری کنار بامیه.
محمدرضا_مهاجر