ایجاد تعلق خاطر؛حلقه فراموش شده در مدیریت شهری

ایجاد تعلق خاطر؛حلقه فراموش شده در مدیریت شهری

مهم ترین اصلی که در شهرسازی انسان محور، بر آن تاکید می‌شود؛ ایجاد و افزایش حس تعلق شهروندان به شهری ا‌ست که در آن زندگی می‌کنند. از دیدگاه

روانشناسی محیط، احساس تعلق و دلبستگی به مکان در سطح بالاتری از حس مکان قرار دارد، که به منظور بهر ه مندی و تداوم حضور انسان در مکان نقش تعیین کننده ای می یابداگر شرایط رفاه و امنیت شهروندان در محیط شهر، به خوبی فراهم شود؛ آن‌ها نسبت به شهر، احساس تعلق می‌کنند و به دنبال آن، رفتارشان در شهر و نسبت به آن، مناسب‌تر و شایسته‌تر خواهد شد. تعلق به مکان، فراتر از آگاهی از استقرار در یک مکان است.این حس به پیوند فرد با مکان منجرشده و در آن انسان خود را جزئی از مکان می داند و براساس تجربه های خود از نشانه ها، معانی،عملکردها و شخصیت ها نقشی برای مکان در ذهن متصورمی سازد و مکان برای او قابل احترام می شود. برای مثال ما همیشه انتقاد می‌کنیم که چرا شهروندان، همکاری بسیار نامناسبی در مدیریت مواد زائد  دارند؛ چنین رفتارهایی، به این خاطر است که آن‌ها محیط شهر را مانند خانه‌ی خود نمی‌دانند و به آن احساس تعلق خاطر ندارند.امروز وقتی با انباشته شدن زباله در شهر عزیزم لولمان مواجه شدم اندکی زاویه دیدم را نسبت به این مقوله که مردم در مدیریت پسماند بسیار نامناسب عمل میکنند برگرداندم, براستی وقتی در شهری ودر مقابل جایگاهی که باید از حقوق عامه مردم که محیط زیست هم جز آن میباشد تمام قد دفاع کند و یا بستری را برای حفظ این حقوق فراهم نماید ،بدین شکل میباشد از مردمان این شهر چه انتظاری میرود برای درست عمل کردن و مواجه با این پدیده!!!!!؟؟؟؟؟ امیدواریم که با یک انتخاب مناسب و سپردن جایگاها به افراد مناسب آن جایگاه دیگر با همچین پدیده های روبه رو نشویم.

باتشکر[رقیه(الهه) تیغ نورد] ازلولمان