کلوچه فومن وتاریخچه ی آن

کلوچه فومن وتاریخچه ی آن

ازجمله سوغات خوراکی این سامان ، کلوچه معروف و سنتی آن است که آنرا بانام «کلوچه فومن» می شناسند. این محصول خوشمزه که پیشتر به« نان قندی » معروف بود وبا تغییرات وتحولات به شکل امروزی خود درآمده ، یکی ازکلوچه های خوش طعم کشورمان است و ازجمله شیرینی های محلی دلچسبی می باشد که بیش ازنیم قرن دربرخی ازکارگاهها و مغازه های این شهرستان پخت و عرضه می گردد. کلوچه ی مزبور که نظربسیاری ازمسافرین و گردشگران داخلی و خارجی رابه خود جلب نموده، طبق بررسی ها پخت آن به سالهای دوره پهلوی اول برمی گردد. گفته می شود که درسالهای پس از۱۳۱۰ خورشیدی که پدرحضرت آیت بهجت فومنی(ره)، یعنی مرحوم کربلایی میرزامحمود بهجت (متوفی۱۳۲۴)به دیدار فرزندش به کربلا رفته بود، پخت این کلوچه رادر آنجا نزد برادرش مرحوم میرزاعلی اکبرفراگرفته و بعد ازآمدن به زادگاهش ،  تعدادی از آن را با خود آورده وچندی بعد  در سالهای ۱۵- ۱۳۱۴اقدام به پخت آن درنانوایی پدرش نموده و از آن پس به رواج آن نیز همت می گمارد، بطوریکه این کار را به دیگران هم آموخت و بعدها کسانی همچون مرحومان : محمدعلی رجبیون، یدالله خبازیان، حاج مهدی پورعلی، محسن نانواباشی اصفهانی, هادی دخت علیزاده  ودیگران راه وی را ادامه داده و به پخت و فروش آن درسطحی وسیع تر اقدام  می نمایند.

گفته می شود که کلوچه ی مزبور دراواسط دهه ی پنجاه در دوره شهرداری مرحوم نصرت الله فرّهی به ویژه بعد از آنکه به تعداد فراوانی پخت شد و در استادیوم آزادی تهران در زمان انجام بازیهای آسیایی (سپتامبر۱۹۷۴ م/ شهریور ۱۳۵۳) بین تماشاگران توزیع گردید، به شهرت بین الملی  رسید و بعد از آنکه در دوره فرمانداری سهرابی صنف نانوایان از کلوچه پزان  جدا شد,بیش از پیش زبانزد خاص و عام گردید.به هر روی این کلوچه  سنتی که مختص شهر فومن است ، امروزه شمارقابل توجه ای به  پخت و فروش آن  حتی در دیگر شهرها هم اقدام می کنند که البته برخی به علت نداشتن  آگاهی از پخت صحیح و نحوه ساخت آن ، تا حدی  از کیفیت این محصول کاسته اند و شگفت آنکه حتی شماری هم کلوچه مزبور را به نام شهر خود عرضه می کنند که امری غیر اخلاقی تلقی می گردد. گفتنی است که از دیگر سوغاتی های خوراکی این شهرستان میتوان به : نان روغنی ، رشته خانگی و اگردک ماسوله هم اشاره نمود.

loulemancity