خداوندا:
دوستانی دارم
که روزگار فرصت دیدارشان را کمترنصیبم می گرداند
اماتوخودمی دانی
که یادشان دردلم جاویداست
دوستانی که رسمشان معرفت
کردارشان جلای روح
یادشان صفای دل است
پس آنگاه که دست نیاز بسوی توبرمی آورند
پرکن دستانشان را
ازآنچه درمرام خدایی توست