مریم رامشت روانشناس:
اگر به جای برخوردهای سلبی در موضوع مواد مخدر به آموزش و اطلاعرسانی به سنین مختلف بپردازیم قطعا به نتیجه مطلوبتری میرسیم.
به نظر من اولویت در بحث مواد مخدر باید پیشگیری باشد زیرا بیش از درمان تاثیرگذار است. کسی که در دام اعتیاد گرفتار میشود خصوصا مصرف موادمخدر صنعتی و آمفتامینها درمانش بسیار سخت است. بنابراین اطلاعرسانی و آگاهی بخشی به مردم بسیار مهمتر از روشهای سلبی است. روشهای سلبی برای توزیعکنندگان لازم و ضروری است اما برای برخورد با یک معتاد خیر.
باید پیشگیریهایمان دیدگاه اجتماعی داشته باشد. در این راستا پیشگیری و مبارزه با موادمخدر اقدامات خوبی در دانشگاهها و مدارس صورت گرفته که قابل تقدیر است زیرا استمرار اینگونه اقدامات به نوعی باعث مصونیت جوانان و نوجوانانمان میشود اما متاسفانه این اقدامات در آموزش و پرورش کمتر از دانشگاههاست.
باید سطح آموزش را در سنین پایینتر شروع تا در امر پیشگیری به موفقیت بیشتری دست پیدا کنیم. جای بولتنهای آموزشی و استفاده از متخصصین اعتیاد در مدارس خالی است. به نظر میرسد در دانشگاهها فعالیت مسولان در رابطه با مبارزه با موادمخدر بیشتر است. این که میانگین اعتیاد در جامعه ما بالاتر از سن مدرسه است اما باید از سنین پایینتر آنها را آماده مقابله با خطرات کرد. اگر نوجوانان را آموزش دهیم به مراتب بهتر آن است که در دانشگاهها آموزش دهیم. البته منظورم این نیست که آموزشها نباید در دانشگاهها باشد.
نباید فقط افرادی که آلوده شدند را نشان دهیم باید در آدمی که موفق بوده به گرداب اعتیاد گرفتار شده را در کنار آموزشهایمان نشان دهیم. آموزشها باید مانند یک کلاس درس باشد. این آموزشها هم مختص جوانان نباشد، بلکه خانوادهها و حتی مسئولان را هم مخاطب این آموزشها قرار دهیم./ایسنا
razavieduu