همچنان

همچنان

والله بانو جان! به قرآن! دوستت دارم
یا نه! به جان هر دوتامان دوستت دارم

هر طور باشی... خوب یا بد... هر کسی باشی
گیرم به فرض اصلاً که شیطان! دوستت دارم

آری! علی‌رغم تمام تلخ‌کامی‌ها،
شیرین‌ترین هستی؛ کماکان دوستت دارم

شاید قبولش سخت باشد اندکی امّا
آه! از صمیم قلبم... از جان... دوستت دارم

حتی به عشقم ذرّه‌ای ایمان نداری... باز،
من با همین سستی ایمان، دوستت دارم

ماهی به جز آغوش دریا مأمنی دارد؟
آرام باشی یا پریشان... دوستت دارم

اندازه‌ی مهری که گلدان دیده از مادر
یا مادرم دارد به گلدان، دوستت دارم

هر لحظه بیش از پیش می‌خواهم تو را... الان،
از قبل... بعداً بیش از الان دوستت دارم

{رضا احسان‌پور}