همسایه سایه ات به سرم مستدام باد لطفت همیشه زخم مرا التیام داد

آقای روحانی، آواز برای مردم آب و نان نمی شود!

درست زمانیکه اقتصاد کشور از رکود بی سابقه رنج می برد ؛ آقای رئیس جمهور، از وضعیت آواز در کشور ابراز نگرانی میکنند!!

Afsaran_ir

هادی لطفی پیربستی سه‌شنبه 2 شهریور 1395 ساعت 11:41

0 نظر

داستان کوتاه

خردمند پیری در دشتی پوشیده از برف قدم می زد که به زن گریانی رسید.پرسید: چرا می گریی؟

چون به زندگی ام می اندیشم، به جوانی ام، به زیبایی ای که در آینه می دیدم،و به مردی که دوستش داشتم. خداوند بی رحم است که قدرت حافظه را به انسان بخشیده است. می دانست که من بهار عمرم را به یاد می آورم و می گریم.

خردمند در میان دشت برف آگین ایستاد, به نقطه ای خیره شد و به فکر فرو رفت.زن از گریستن دست کشید و پرسید: در آن جا چه می بینید؟خردمند پاسخ داد:

دشتی از گل سرخ. خداوند آن گاه که قدرت حافظه را به من می بخشید, بسیار سخاوتمند بود. می دانست در زمستان, همواره می توانم بهار را یه یاد آورم و لبخند بزنم.

Zendegisalam

هادی لطفی پیربستی سه‌شنبه 2 شهریور 1395 ساعت 11:36

0 نظر