ماجرای تراشیدن ریش رهبری در زندان ساواک و جواب جالب ایشان!
ماجرای تراشیدن ریش رهبری در زندان ساواک و جواب جالب ایشان!
شنیده شده بود که ریش روحانیون را در زندان می‌تراشند.
از بیرجند که راه افتاده بودند این فکر رهایش نمی‌کرد گاه موهای نه چندان پرپشت خود را می‌کشید تا به دردی که با کشاندن تیغ بر صورتش برمی خواست، عادت کند.
«وحشت عظیمی از آنچه در بیرجند انتظارش را داشتم و آن عبارت بود از تراشیدن ریش، خشکِ خشک.. منتظرش بودم.»
و آن لحظه از راه رسید و در انباری سابق باز شد. آرایشگر یک گروهبان در چهارچوب در ظاهر شدند. یک صندلی هم با خود آورده بودند.
به او اشاره کردند که بیاید و روی صندلی بنشیند. شنیده بود بعضی روحانیون هنگام تراشیدن ریش مقاومت کرده اند. شاید حضور گروهبان برای مقابله با این مقاومت ها بود.
«مقاومتی نداشتم و نکردم. آماده بودم. چون می دانستم فایده ای ندارد. دست و پای من را می گیرند و بعد مقداری کتک می زنند و بعد آن کاری که نباید بشود… خواهد شد.»
نشست. منتظر بود دست آرایشگر بالا بیاید و لبه تیغ را روی صورت او مماس کند ناگهان دید آن چه روی صورت او به راه افتاده دستگاه مو زن است. تمام نگرانیها و انتظارهای موحش غیب شان زد.
«این قدر خوشحال شده بودم... که بی اختیار با این سلمانی و آن گروهبان مرتب بنا کردم حرف زدن و خندیدن... تعجب می کردند اینها که من چه طور آخوندی هستم که دارند ریشم را کوتاه می کنند و من این قدر خوشحالم... {تمام که شد} به او گفتم استاد این آینه را بده چانه ی خودم را چند سال است ندیده ام... خنده اش گرفت.
آینه اش را داد. بنا کردم به صورتم نگاه کردن. دیدم بله؛ آدم مثل این که خودش را درست نمی شناسد.»
هنگام برگشت آن افسر عبوس آقای خامنه ای را دید و با زبان تمسخر از فاصله ای که دور هم بود صدا بلند کرد:«آشیخ! ریش ات را زدند من هم با همان صدای بلند گفتم: بله و با خنده ادامه دادم الحمدالله مدت ها بود چانه ام را ندیده بودم که دیدم…
احساس کردم من هیچ ناراحتی ندارم. شاید تعجب کرد. دلش می خواست که من ناراحت و متاسف و غمگین بودم که نبودم.
منبع: کتاب شرح اسم
( yon.ir/Xi5n )
آیت الله مصباح یزدی:
آیت الله مصباح یزدی:
اگر کسی در صدد تضعیف این نظام برآید، چه عذری پیش خداوند متعال خواهد داشت و چگونه پاسخ خون شهدا را خواهد داد؟!
afsaran
همه ما دوست داریم که از دیگران و به خصوص خانواده مان خوبی ببینیم.
همه ما دوست داریم که از دیگران و به خصوص خانواده مان خوبی ببینیم. دریافت کردن خوبی و نیکی از خانواده باعث می شود که ما احساس هویت ، اصالت، امنیت، عشق، ارزشمند بودن و مهم بودن بکنیم و این موجب می شود که فکر کنیم ما به عنوان دریافت کننده نیکی بیشتر از فرستنده های آن از آن سود می بریم. و شاید به همین دلیل است که اکثر اوقات ترجیح می دهیم دریافت کننده نیکی خانواده مان باشیم تا فرستنده آن.
اما در پشت ظاهر این موضوع رازی وجود دارد که حتم دارم اگر بدانید موضع خود را درباره نیکی کردن تغییر می دهید: «کسانی که به خانواده شان خوبی می کنند، بیشتر هم عمر می کنند».
یک لبخند، یک نگاه مهربان، یک نوازش گرم، یک آغوش باز، یک نان داغ، یک شاخه گل، یک کلمه محبت آمیز، همه اینها مصادیق ساده نیکی کردن به خانواده هستند. برای نیکی کردن به خانواده نیازی به صرف هزینه مادی گزاف نیست. کافی است که در وقت مناسب، در جای مناسبی باشید. اگر می خواهید سلسله جنبان نیکی در خانواده تان باشید و با این کار به سلامتی و عمر خودتان هم اضافه کنید.
بیشتر بخوانید :
http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=326874
خالدصبارنه،خبرنگارخبرگزاری صداوسیما
خالدصبارنه،خبرنگارخبرگزاری صداوسیما در کرانه باختری توسط رژیم صهیونیستی دستگیرشد/ تلاشهابرای برقراری تماس تلفنی با این خبرنگارتاکنون بی نتیجه مانده است.
Tebyan
برنج قهوه ای را هم امتحان کنید
برنج قهوه ای را هم امتحان کنید
برنج یک منبع عالی کربوهیدرات ها، منگنز، سلنیوم، فسفر، منیزیوم و ویتامین های گروه ب و از لحاظ تغذیه ای بسیار غنی است؛ در حالی که آسیابانی و ساییدن که برنج قهوه ای را به برنج سفید تبدیل می کند باعث از بین رفتن اکثریت مواد مغذی فوق می شود.
همچنین از آنجایی که برنج قهوه ای، لایه سبوس خود را حفظ می کند در مقایسه با برنج سفید، حاوی چهار برابر فیبر غیرمحلول بیشتر است.
برنج بدون گلوتن بوده و یکی از غلات بسیار سهل الهضم به شمار می رود و برای کسانی که دچار عدم تحمل گلوتن هستند، مناسب است.
تبیان