کلماتی که اگر در نماز غلط اداء شوند‌ معانی آنها تغییر می کند：

کلماتی که اگر در نماز غلط اداء شوند‌ معانی آنها تغییر می کند：

معنى درست: الرَّحمنِ الرَّحیم (بخشنده و مهربان)

معنى غلط: اَلرَّهمنِ الرَّهیم (مرهم گذار)

درست：الحمدللّه (ستایش مخصوص خداست)

غلط: الهمد: (هلاک و خاموشی)

درست: اَلعالَمین (جهانیان)

غلط: اَلعالِمین: (دانشمندان)

درست: نَستَعین (یاری می جوییم)

غلط: نَستئین (طلب وقت می کنیم)

درست: نَعبُد (عبادت می کنیم)

غلط: نئبُد (همیشه می مانیم)

درست: اَنعَمت (نعمت دادی)

غلط: اَنئَمت (ناله ضعیف درآوردی)

درست: مُستَقیم (راست)

غلط: مُستَغیم (طلب ابری شدن آسمان)

درست： اَحَد (یگانه)

غلط：اَهَد (زمین گود)

درست: المَغضُوب (غضب شده)

غلط: المَقضُوب (شاخه بریده شده)

درست: عَلى (بر)

غلط: اَلا (آگاه باش)

درست：اَلضّالین (گمراهان)

غلط：ذالین (خوارشدگان

درست: صالِحین (شایستگان)

غلط：سالِحین (غلط کنندگان)

درست：قل (بگو)

غلط: غل (بگیر. هلاک کن)

درست：مُحَمّد (ستوده)

غلط: مُهَمّد (هلاک شده)

درست: صَمد (بى نیاز)

غلط: سمَد (ایستاده متحیر)

درست: صلّ (درود بفرست)

غلط: سلّ (شمشیر بکش)

درست: سُبحان (منزه)

غلط: سُبهان (عقل او را بخاطر پیریش می گیریم)

درست: بِحَمدِه (به ستایش او)

غلط: بِهَمدِه (به هلاک کردن او)

درست: عَظیم (بزرگ)

غلط：عَزیم (اراده کننده) َ

وحید اسماعیل زاده سالستانی