امروز با قرآن
آیه شریفه :
ٱقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسَابُهُمْ وَهُمْ فِى غَفْلَةٍۢ مُّعْرِضُونَ (سوره انبیاء /آیه 1)
ترجمه :
حساب مردم به آنان نزدیک شده، در حالی که در غفلتند و روی گردانند!
توضیح و نکات آیه :
غفلت و بى توجّهى دو گونه است:
الف: غفلتى که شخص با هشدار بیدار مىشود.
ب: غفلتى که مقدّمهى اعراض است، یعنى شخصِ غافل نمىخواهد بیدار شود. همچون کسى که خودش را به خوابزده که با صدا زدن نیز چشم خود را باز نمىکند.
حسابرسى مردم قطعى است. «اقترب» (بکار رفتن فعل ماضى به جاى مضارع، نشانهى قطعى بودن است.)
قیامت و زمان حسابرسى را دور نپنداریم. «اقترب»
حساب، براى همه انسانهاست. «للناس»
نظم وحساب، لازمهى یک زندگى کامل است. «حسابهم» (انسان، پدیدهاى تصادفى نیست، بلکه موجودى هدفدار و بر مبناى حساب و محاسبه است.)
گاهى باید براى جذب حواسها، سخن را کوبنده و هشدار دهنده آغاز کرد. سوره با جمله «اقترب للناس حسابهم» شروع شده است.
این حساب است که به سراغ انسانها مىآید، هر چند آنان از حساب، غافل باشند ویا از آن بگریزند. «اقترب للناس حسابهم» ونفرمود: «اقترب الناس الى حسابهم»
غفلت، زمانى خطرناک است که بر اساس بىاعتنایى باشد. «غفلة معرضون»
تفسیر_نور
تبیان