پدر ها
مظلومند ،،،
پدرها به توجه ای قانعند ،،،
پدرها با همین شوخی تکراری جوراب هم شاد می شوند.
پدرها، حتی بی منطق ترینشان هم،
حاضرند خار در چشم داشته باشند و خار به پای فرزند نبینند.
پدرها در زندگی ایثار می کنند،
برای لبخندی بر لب همسر و فرزند.
پدرها سالی یک جفت کفش برایشان بس است.
با همان یک جفت کفش هم می دوند، تا خانواده ای شادتر داشته باشند.
پدرها وقت غصه،
گریه بلد نیستند.
پدرها دق کردن بلدند
در عوض دست و پای پدران را تا سایه شان هست،
ببوسیم.
روز پدر پیشاپیش مبارک....
تقدیم به همه پدران عزیز
علی محسنی