نوای ِ دماوند

نوای ِ دماوند

نوا روستایی زیبا و مرتفع از توابع بخش لاریجان شهرستان آمل است.

در عبور از جاده ی زیبای هراز، کمی پایین تر از قریه ی اسک به سمت آمل، دو دیوار سر به فلک کشیده ی سنگی قرار دارد. سمت غرب آن دره ها و دامنه های وسیع قله ی دماوند است که دهکده های با صفای رینه، گرنا، آب گرم و امیرآباد چون گل و بوته ی رنگارنگ در چین و چروک های سنگی به دامن دماوند افتاده اند.

معروف است که چون در این روستا نسبت به روستاهای اطراف بادهای شدید نمی وزد نوا نامگذاری شد.

نوا = نه + وا ( وا در زبان مازندرانی به معنی باد است)

روستای زیبا و ییلاقی نوا، با کثرت و فراوانی چشمه سارها که از بن سنگ ها و دل کوهسار و از هر نقطه ی آن می جوشد و جاری می شود به چهارصد چشمه معروف است. لطافت هوا و صافی و شفافی آن و طراوت و خرمی گل و سبزه اش مخصوصاً در نسیم ملایم و روح نواز بامدادی چنان طرب انگیز است که هر تن خسته و دل افسرده ای را به وجد و نشاط می آورد.

بیشتر بخوانید :

http://www.tebyan.net/newindex.aspx?pid=310992