واعظی: برخی میگفتند اینترنت مسدود شود
دولت برای حریم خصوصی افراد احترام قائل است و هیچ شرکتی چه داخلی و چه خارجی اجازه ورود به حریم خصوصی مردم را ندارد، اما به هر صورت تحولات این فضا مورد بررسی قرار دارد و به طور مثال میتوان بررسی کرد که چه حجمی از پیامهای منتقل شده در فضای مجازی عکس، تصویر، متن و یا فیلم است.
به هرحال جلسات متعددی در این زمینه برگزار شده و از گروههای مختلف پیشنهادات متنوعی مطرح میشد. گاهی نیز معتقد به این بودند که بهتر آن است که اینترنت مسدود شده و یا برخی شبکههای اجتماعی برای مدتی فعالیت نداشته باشند، اما توضیح ما این بود که زمانی که مردم آگاهی دارند و استفاده صحیحی از این خدمات به عمل میآورند، میتوان از این فناوریها بهره برد.
http://fararu.com/fa/news/264188
آقا انتخابات تموم شد ، خنده شوخی هامونو کردیم ، سربه سر همدیگه گذاشتیم ، تموم شد رفت .حالا بیام یه فکری بکنیم برای سرویس بهداشتی شهر مون که اگه مهمون از بیرون اومد میخواد ازش استفاده کنه شرمنده نشیم ، یه پولی هم جمع کنیم برای هیئت امنای مسجد جامع که هم سرویس بهداشتی شون رو تخلیه کنند و برای خانمهای محترم سرویس درست کنند و هم کاشیهای وضو خانه رو عوض کنند ، ناسلامتی مسجد جامعه
دقت کردی یک پلنگ تیزپا و قدرتمند، اگر با هزار کیلومتر سرعت هم بدود، باز نمیتواند به پرواز درآید. ولى، یک گنجشک کوچک با کمترین سرعت هم پرواز می کند. زیرا براى پرواز نیاز به بال داریم، نه قدرت و سرعت. بالِ پرواز ما انسانها، «آگاهی» ماست.
@pabpamag
درب منازل صدر اسلام
آیا در زمان پیامبر منزل دارای درب چوبی بوده اند؟ یا اینکه اکثرا پارچه ای بر در منزل خود آویزان می کرده اند؟پاسخ: در متون تاریخی شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه خانه های مردم مدینه (همه یا برخی از آنها)دارای دربهایی از نوع چوب بوده است. و خانه حضرت زهرا نیز این چنین بوده نه آنکه پرده داشته باشد.مانند آنکه در توصیف خانه عایشه همسر رسولخدا(ص) آمده است درب خانه ى عایشه یک لنگه داشت و از چوب عرعر یا ساج بود.(1)همچنین در روایات آمده که در خانه رسول اکرم (ص)را با انگشتان مى زدند یعنى از چوب بود ولی حلقه نداشت. (2)برای آگاهی بیشتر ر،ک، رنجهای حضرت زهرا(س)، علامه سید جعفر مرتضی عاملی، ترجمه محمد سپهری، بخش سوم، درهای خانه های مدینه، ص 549 .پی نوشت ها :1.سمهودی، وفاء الوفاء باخبار دار المصطفی، دار احیائ التراث العربی، بیروت 1393ه، ج2، ص460.2. همان، ج 2، ص 464.