القاب و کنیه امام حسن مجتبی علیه السلام
نوادۀ رسول خدا (ص) را به لقب های زیر می شناختند :امام دوم ؛ ریحانۀ رسول خدا (ص) ؛ زکی ، سبط اوّل ؛ سیدّ ؛ طیّب ؛ مصلح؛ تقی ؛ ولی رسول خدا (ص) از شدت علاقه به او ، او را «أبو محمد » نامید و بدان کنیه صدایش می زد . ابن شهر آشوب به القاب آن بزرگوار ، امین،اثیر،امیر،برّ،حجّت ،زاهد،قائم،محتبی ووزیر را اضافه میکند و کنیه او را ابوالقاسم نیز می نامد.سیمای امام حسن مجتبی علیه السلام انس بن ملک دربارۀ امام حسن علیه السلام میگوید:هیچ فردی از امام حسن علیه السلام شبیه تر به پیامبر(ص) نبوده است . احمد بن حنبل نقل از علی بن ابیطالب علیه السلام می نویسد :«از سینه تا سر شبیه ترین فرد به نبی گرامی اسلام بود و حسین از سینه به پایین بیش ترین شباهت را به آن حضرت داشت »ابن صبّاغ مالکی در زیبایی صورت و اعضای حسن بن علی علیه السلام می نویسد :رنگ چهرۀ حسن بن علی علیه السلام سفید آمیخته با سرخی بود؛ چشمانش سیاه ، درشت و گشاده ؛ گونه هایش همواره ، موی وسط سینه اش نرم ؛ موی ریشش پر و انبوه ؛ پشت گوشش پرمو ؛ گردن آن حضرت کشیده ، برّاق همچون شمشیری از نقره ؛ مفاصلش درشت و دوشانه اش پهن ودور از یکدیگر بود ؛ انسانی چهار شانه ، میانه قد و نمکین که نیکو ترین صورت را داشت ؛ ریش خود را با رنگ سیاه خضاب میکرد ، مویش پر چین و کوتاه و قامتش رسا بود . و اصل بن عطا گفته است:صورت حسن بن علی علیه السلام چون سیمای انبیا و هیأت وشکل او همچون هیأت ملوک و امرا بوده است