چهل روزبرعهدخودوفادارباشیم

چهل روزبرعهدخودوفادارباشیم

هرجاکه پناهی است زتوسایه فتاده

افلاک به تعظیم توبافخرستاده

ای صاحب هستی همه هستی به فدایت

عالم به درت دیده امیدنهاده

(منظومه امام رضا به زبان گیلکی)

(منظومه امام رضا به زبان گیلکی)

یا امام رضا منم کوتره تی در
بوبوم از هف کوی و هف دریا اوشن تر
ا زمانه های و هو جا خسته یم
تی چومانا من دخیل دوسته یم
تنگه می ا دیل ، من اون ابر بهارم
دوس دارم لب دودم ، فقط بوارم
تی ضریحا گیرمه ؛ صفا دینم
می چومانا دودم ؛ خدا دینم
آسمان درجکان تی دست امرا وازه به
می بوسوخته دیل تی ورجا تازه به
می مرا فرشته یان دس به دعا
دانمه کی به می حاجتان روا
تو کریمی ، هیشکیا رد نوکونی
شک نارم ، امی دسا رد نوکونی
پر گیرم ، اییم تی ور بشکسه بال
امی دیل خوشی هنه ، ا سال اوسال
امرا باز بطلب باییم تی ور
فاگیریم هیزار تا حاجت ، ای سفر

برگردان به فارسی

یا اما رضا من کبوتر کوی توام
از هفت کوه و هفت دریا آن سو تر به آستان تو آمده ام
از هیاهوی زمانه خسته ام
به چشم های تو دخیل بسته ام
دلم تنگ است ، چونان ابر بهارم
دوست دارم که لب فروبندم و فقط ببارم
ضریحت را می گیرم و روحم صفا می بیند
چشمانم را می بندم ، نور خدا می بینم
دریچه های آسمان با دستان تو گشوده می شوند
دل سوخته ی من نیز کنار تو تازه می شود
فرشته ها با من دست به دعا برداشته اند
یقین دارم ؛ حاجاتم روا خواهد شد
کریم اهل بیت تویی ؛ دست هیچکس را رد نمی کنی
شک ندارم ؛ دست ما را نیز رد نخواهی کرد
پر می زنیم و با شکسته بالی ها مان به سوی تو می اییم
سال به سال دلخوشی مان زیارت آستانه ی توست

ما را بطلب که باز به زیارت آستانت توفیق یابم
هزار حاجت دل از تو بگیرم

درمحضربزرگان فضیلت گریه برسیدالشهدا(ع)

درمحضربزرگان

فضیلت گریه برسیدالشهدا(ع)

مرحوم حضرت آیت ا...بهجت فضیلت گریه برامام حسین(ع)رااین چنین برشمرده اند(گریه برسیدالشهدا(ع)ازهمه مستحبات بالاتراست حتی ازنمازشب ! پون نازشب حالتی جسمی داردولی گزیه برسیدالشهدا(ع)رقت روحیاست وعامل آن،آن را دردرون انسان به وجودآورده است کلیدآن ازنهان قلب خورده است واین خیلی ارزشمنداست)

برگرفته ازکتاب (درمحضرآیت ا...بهجت)جلد1ص344

تا حرف از صداقت می شود

صدا قط......ع می شود

زندگی بزرگان (برخوردسردکمال الملک باسفیرروسیه)

زندگی بزرگان

برخوردسردکمال الملک باسفیرروسیه

یکی ازاطرافیان کمال الملک نقل می کندکمال الملک شامگاه که تدریسش تمام می شد وشاگردانش متفرق می شدندبرای رفع خستگی قدم میزدروزی ازمدرسه باهم می آمدیم میدان توتخانه را پشت سرگذاشتیم وبه سمت خیابان علاءالدوله می رفتیم صدای نعل اسبان روسی توجه ام راجلب کردبه پشت سرم نگاه کردم دیدم سفیرروس در درشکه ای که دوازده سوارقزاق ازپیش وپسآن روانندخودرابرای تعارف اباستادحاضرمی کندوقتی کمال آهسته سر راگرداندسفیربااحترام ومودبانه سلامی کردجواب نیمه رسمی سردی گرفت ورفت پرسیدم :آقا چرااین طور جواب دادید گفت:این فرد به وطن من به چشم حقارت نگاه می کند

برگرفته ازکتاب(کمال الملک)اثرحسنعلی وزیری