کدام مدرسه دولتی یاغیردولتی
کدام مدرسه
هر پدر و مادری آرزوی فراهم ساختن بهترین امکانات رفاهی را برای فرزندان دارد. اغلب پدر و مادرها تلاش می‌کنند تا فرزندشان در رقابت با همسن و سالان برتر شود. از این‌رو سعی دارند فرزندانشان در بهترین مدارس درس بخوانند تا از امکانات آموزشی و کمک‌آموزشی بیشتری برخوردار شوند و بر این باورند که موفقیت و خوشبختی فرزندان از این راه تأمین میشود، درنتیجه تمام هم و غم و فکر خود را صرف یافتن مدرسه‌ای برتر می‌کنند.
این موضوع در تغییر مقطع تحصیلی دانش‌آموزان تبدیل به گرفتاری بزرگی برای والدین میشود. به طور معمول دانش‌آموزان پایه چهارم ابتدایی، اول راهنمایی و اول دبیرستان به واسطه حجم مطالب دچار نوعی افت تحصیل می‌شوند، در سال اول راهنمایی به علت روبه‌رو شدن با تعداد زیادی معلم که هر کدام برخورد خاصی دارند دچار مشکل می‌شوند و در سال اول دبیرستان نیز به خاطر تنوع دروس و مشکلات خاص نوجوانی؛ خیال‌پردازی، تخیل و… دچار بی‌تمرکزی می‌شوند که به افت تحصیل می‌انجامد. این افت تحصیلی باید برای والدین قابل درک باشد.
هنگام انتخاب مدرسه، ویژگی‌های شخصیتی، فیزیکی، روانی و ضریب هوشی فرزندان درنظر گرفته نمی‌شود، بلکه صرفاً فرستادن فرزندان به مدارسی خاص مدنظر است. درحالی که بسیاری از اوقات فرزندان به‌واسطه برنامه‌های فشرده آموزشی در این قبیل مدارس تحت فشار روانی زیادی قرار می‌گیرند که گاه به استرس، اضطراب، افسردگی و حتی وسواس (بیماری) و درنهایت افت تحصیل ختم میشود.
والدین تصور می‌کنند اگر فرزندانشان را در فلان مدرسه اسم و رسم‌دار ثبت‌نام کنند آنان مجبور به تلاش و کوشش بیشتر خواهند شد و در مقایسه با همسن و سالان جلو می‌افتند، درحالی که والدین ناخواسته فرزندان خود را وارد یک بازی رقابتی بی‌فرجام می‌کنند که مضرات آن بیش از محاسنش خواهد بود. باید درنظر گرفت هر انسانی ویژگی‌های مختص خود را دارد و رقابت تحصیلی در چارچوب‌های معین به جای ارتقا باعث تخریب روند شکوفایی استعداد آنها میشود. برخی از والدین برای جبران ضعف‌های اجتماعی خودشان فرزندان خود را در کورس‌های رقابتی وارد می‌کنند، شاید نمره خوب، پیشرفت تحصیلی و امثالهم برای والدین نوعی امتیاز و برتری در مقایسه با دیگران محسوب میشود، یعنی فخرفروشی و چشم و هم‌چشمی در صورتی که فرزندان ماشین، فرش و… یا وسیله‌ای برای پز دادن نیستند.
کتاب‌هایی که در تمام مدارس از نمونه مردمی، دولتی و غیر انتفاعی در گوشه و کنار ایران آموزش داده میشود یکسان است. ولی برخی مدارس غیرانتفاعی ادعا می‌کنند که امکانات و روش‌های جدید آموزشی و کمک آموزشی ارائه می‌دهند که شامل کلاسها و کتاب‌های اضافی علاوه‌بر کتب آموزش و پرورش، آزمون‌های جورواجور است به طوری که دانش‌آموزان وقت سرخاراندن هم پیدا نمی‌کنند، ادعای چنین مدارسی بالا بردن سطح علمی دانش‌آموزان است که در بیشتر موارد ادعایی بیش نیست. پیشرفت‌هایی که اغلب دانش‌آموزان به دست آورده‌اند، حاصل پشتکار و همت شخصی خودشان است.
برخی از والدین فکر می‌کنند اگر برای تحصیل فرزندانشان سرمایه‌گذاری نکرده و کوتاهی کرده و امکانات آموزشی کمی برایشان فراهم کنند، در حق او ظلم کرده‌اند و باعث رشد نکردن استعدادهای آنان شده‌اند. آمار و پژوهش‌ها نشان می‌دهد بیشتر دانش‌آموزانی که از دید والدین قرار است موفق شوند فارغ‌التحصیلان مدارس غیرانتفاعی نیستند.
آماده بودن همه امکانات و وسایل برای پیشرفت یک نفر، زمینه‌های رشد توانایی‌های بالقوه او را فراهم نمی‌کند، چون بسیاری از استعدادها و توانایی‌های نهفته انسان در مقابله با سختی‌ها و گرفتاری‌ها و در رویارویی با حل مشکلات آشکار میشود. یعنی امکانات زیاد توانایی مقابله، مبارزه و پشتکار انسان را تخریب می‌کند.
نزدیک بودن مدرسه به خانه موضوع شایان توجه و مهم دیگری است. کودک و نوجوان ساعات زیادی را در مدرسه سپری می‌کند از این‌رو اگر فاصله مدرسه تا خانه و مسیر رفت و آمد فرزندان تا حد ممکن کوتاه و کم باشد به نفع آنان خواهد بود، چون هم زمان کمی را در راه طی می‌کنند و هم از آثار منفی حضور در سرویس‌های مدرسه در امان خواهند بود. والدین نگران دیر و زود آمدن سرویس نیستند، هزینه اضافی ایاب و ذهاب کم میشود و هر زمان که والدین اراده کنند، می‌توانند در مدرسه حاضر شوند یا در جلسات اولیا و مربیان شرکت کنند.
اساساً میزان خوب بودن و متفاوت بودن مدرسه چیست و چه ابزار مناسبی برای تشخیص آن وجود دارد؟ آیا صرفاً تکیه به گفته‌ها و شنیده‌ها و پرآوازه بودن نام یک مدرسه دلالت بر خوب بودن آن است یا مقدار شهریه‌ای که دریافت می‌کنند یا امکانات جانبی: کتابخانه، آزمایشگاه، زمین ورزش، آمفی‌تئاتر و…
خانه مدرسه ومحیط یک مثلث تربیتی راتشکیل میدهندکه براساس مطالعات انجام شده روی انسان تاثیرخوب یا بد دارد گرچه محیط مدرسه می توانددرشکل گیری شخصیت فرزند تاثیرگذارباشد ولی آنچه درخانواده رخ می دهد تاثیربشتروعمیق تری برتربیت فرزند داردهمان طورکه قدرت ازبین بردن ویروس ها را نداریم وبایدخود را در برابرآن واکسینه کنیم دربعد روانی اجتماعی واعتقادی نیزلازم است فرزندانمان رابه گونه ای تربیت کنیم که شخصیت شان واکسینه شده باشد
برگرفته ازنشریه رشد
تبلیغات رایگان
صنایع چوب مهرهشتم
هدف ماقیمت کم+کیفیت خوب+رضایت خدا وبنده خدا=برکت پول
قابل توجه همشهریامن محدوده طلاب میثم تمار
صنایع چوب مهرهشتم
انواع سفارشات کارچوبی پذیرفته میشود
ساخت ، تعمیرات ، تغییرات
* انواع سیستم های آشپزخانه
* کمددیواری واشکاف
* سرویس داماد،سرویس نوزاد و ....
MDF های گلاس ، ملامین
آدرس: سیمتری طلاب ، بین میثم 6 و8 کابینت سازی مهر هشتم
09152398432 – 09143055826 - 09101698854
درخصوص وضع بهداشت دبستان محرابخان
این متن رایکی ازبازدیدکنندگان وبلاک مشهدالرضا ارسال نموده البته بنده هیچگونه نظری درباره این متن ندارم وعین مطلب را دروبلاک درج نمودم واما متن ارسالی:
باسلام خدمت مسئول وبلاک مشهدالرضا آنطوریکه مشاهده شد این وبلاک به تازگی راه اندازی شده است وتصادفی بامطلبی درمورد جلسه انجمن اولیاء ومربیان این آموزشگاه مشاهده نمودم آشنا شدم اینجانب مادر یکی ازدانش آموزان دبستان محرابخان هستم اززمان آقای اشرفی مدیرمدرسه مدت 5سال دراین مدرسه 2 دانش آموز دارم مدت 3سال است باتوجه به نوسازبودن ساختمان مدرسه ازنظر نظم ونظافت به حالت اسفناکی بسر می برد وتاجایی که اطلاع دارم این مدرسه درایام تابستان درطرح زائرین فرهنگی قراردارد وبعداز اتمام طرح همه ساله قبل ازشروع مدرسه کف تمام کلاسها راهرو وحیاط ودیگر فضای مدرسه توسط خدمتگزار وتعدادی ازاولیاء دانش آموزان تمام وکمال شستشو میگردد وباید عرض کنم هنوز یکماه ازشروع سال تحصیلی نگذشته که اکثرکلاسه تکه های لواشک به موزاییک های کف کلاسه چسبیده اولا چراباید چنین خوراکی به مدرسه آورده شود دوم اینکه باداشتن مربی بهداشت چرا نسبت به موادغذایی دانش آموزان کنترلی صورت نمی گیرد البته خودم که یک زن هستم بارها به چشم خوددیدم که مربی بهداشت بالباس های فاخر بیشتر اوقات دراتاقی که درانتهای سالن دبستان وجودارد به آرایش خود می پردازدکه بادیدنش حالم ازهرچه مربی بهداشت بهم میخوردازشما مسئول وبلاک خواهش دارم بدون هیچ ترس وتغییری درمتن این مطلب را دروبلاک خود درج نمایید
باتشکر مادریک دانش آموز م – ج ازهمسایگان مدرسه نبوت20
مدت خلافت امام حسن (ع)
مدت خلافت امام حسن (ع)
خلافت ظاهری امام حسن ()چه مدت طول کشید؟
پاسخ: امام حسن (ع)پس از شهادت پدر
بزرگوارش به خلافت رسید. اگر چه مدت خلافت آن حضرت کوتاه بود ولی در همین مدت
کوتاه درس هایی به جامعه ی اسلامی و آیندگان داد و چهره ی دروغین مدعیان خلافت را
آشکار نمود و نامشروع بودن حکومت و خلافت آنها را برای تمامی انسان های آزاده روشن
ساخت.
مرحوم سید حسن امین از کتاب استیعاب ابن عبدالبر نقل می‌کند:
«صلح امام حسن (ع)با معاویه در تاریخ
پانزدهم جمادی الاولی سال چهل و یکم هجرت روی داد، بنابراین هر کس آن را سال چهلم
هجری بداند خطا کرده است. حاکم نیشابوری نیز در کتاب المستدرک می‌نویسد که عهد
نامه ی صلح در سال 41 هجری صورت پذیرفته است.
گفته شده است که این قرار داد در بیست و پنجم ربیع الاول انجام گرفته و برخی آنرا بیست
و پنجم ربیع الاخر می‌دانند. به این ترتیب اگر جمادی الاولی را بپذیریم، زمان
خلافت ظاهری امام حسن (ع)هفت ماه و بیست و
چهار روز می‌باشد و اگر ربیع الاول را بپذیریم، این زمان شش ماه و چهار روز میشود
و در صورت سوم، این مدت چند روز بیشتر میشود».(1)
پاورقی:
1. مسعودی، مروج الذهب، بیروت، دارالمعروف، بی تا، ج 3، ص 4، و ابن کثیر، البدایه
و النهایه، بیروت، مکتبة المعارف، بی تا، ج 8، ص 14. امین، سید محسن، امام حسن و
امام حسین ـ علیهما السّلام ـ ، ترجمة ادارة کل تبلیغات اسلامی، تهران، وزارت
فرهنگ و ارشاد اسلامی، چاپ پنجم، سال 1366، ص69.