آستان مقدس رضوی تورثانی است پورموسی را
من چه گویم چه خواهم ازکرمت
خودتودانی نهان وپیدارا
عشق اگراین وحسنت این باشد
خودتوبینی چنین دل آرا را
راضی ام گرتوهم رضاهستی
به غلامی ای ای جهان دارا
تاشودپاک نامه سیه ام
نظردوستانه کن مارا
برخاک مزلت زده ام پیش توزانو
قربان توای شاه مگردان زگدارو
شاها به شفاخانه توروی نهادیم
بیمارگنه راتوطبیبی و تودارو
ازدست هوس ها چومن افتاده ام ازچاه
اینجابه پناه آمده ام ای ضامن آهو