زبانه زد به دلم اشتیاق یارانه!
و سوخت جان من از احتراق یارانه!
شکست اگر چه جناغ من از گرانیها
شکستهایم من و دل جناغ یارانه!
دهان من شده پُر -معده ام فدای سرت-
خوش است واژه ی پرطمطراق یارانه!
بدو! کبابِ سهامِ عدالت آماده ست
بیا بپاش به رویش سماق یارانه!
اگر تورّمِ پر رو گذاشت سربهسرت
بکوب بر سر او با چماق یارانه!
ز یار صبر توانم ولی از او هرگز
فراق یار کجا و فراق یارانه!
خوشا ز ناخوشی دهر، جان بدر بردن
خوشا به دیدن یارانه از خوشی مردن!
بوالفضول_الشعرا
سعید_سلیمان_پور
bolfozool