ذَنب مشتق از «ذَنَب» و به معنى دم و دنباله است، و به گناهان نیز اطلاق ذنب (جمع: ذنوب) شده است؛ زیرا گناه، جنایت و ستم به دیگران دنباله و آثاری دارد و مستلزم کیفر و عقوبت و انتقام به عنوان مجازات اخروى یا دنیوى است. این واژه، در قرآن 35 بار آمده است.
دعای کمیل: اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی کُلَّ ذَنْبٍ أَذْنَبْتُهُ
منبع: گناه شناسی،قرائتی، ص9.
Howzehir